*Fehmi Koru
AK Parti’nin ‘iktidar’ diye bir sorunu olduğunu düşünüyorum.
Yazımın giriş cümlesi şaşırtan gelebilir, lakin ne dediğimi açıklayınca meramım anlaşılacaktır.
Elbette her parti iktidara gelme maksadı taşır; kimi bunu başarır, kimi o yolda eforlar gösterdiği halde başarısızlığa uğrar.
Ancak her parti iktidara geldiğinde bunun bir gün sona ereceğini, ebediyyen sürmeyeceğini bilir ve buna nazaran de davranır.
Doğrusu da budur ve bu gerçeğin varlığı partilere iktidardayken aşikâr hudutlar içerisinde kalmayı da sağlar. Her iktidar değişiminde ‘devr-i sabık’ yaratma muhtaçlığı bundan ötürü doğmaz.
İktidarların muhalefetle alakasını bir gün kendilerinin de muhalefete düşecekleri gerçeği belirler; karşılıklı atışmalar, tenkitler, ithamlar olur, lakin ilişkilerin ‘düşmanca’ bir yere kaymasını bu gerçeğin varlığı önler.
Demokrasilerde en uzun müddetle iş başında kalmış iktidarların bile ömrünün 20 yılı bulduğu pek görülmez.
İngiltere’de Muhafazakar Parti Margaret Thatcher (11 yıl) + John Major (7 yıl) ile toplam 17 yıl, Personel Partisi Tony Blair (10 yıl) + Gordon Brown (3 yıl) ile toplam 13 yıl, Almanya’da Hıristiyan Demokrat Birlik Partisi değişik dönemlerde Helmut Kohl (16 yıl) ve Angela Merkel (16 yıl) ile uzun sayılabilecek mühletler iktidarda kalmışlardı; lakin işte görüyorsunuz, hiçbirinin iktidarı 20 yıla uzanmadı.
Sadece iktidarda 20. yaşını görmekle kalmadı, daha uzun yıllar iktidarda varlığını sürdürme savından da vazgeçmiyor.
Önceleri Cumhuriyet’in 100. yıldönümünü göz önünde tutan 2023 yılı maksadı vardı AK Parti’nin ve birkaç yıl boyunca o gayeyle ilgili beklentiler lisana getirildi. Sonraları maksat biraz uzaklara kaydı. Herhalde İstanbul’un fethini (1453) hatırlatan 2053, şu yakınlara kadar da Malazgirt zaferini (1071) akıllara getiren 2071 yılları amaç olarak ilan edildi.
Şimdi amaç biraz daha ileri tarihe, 2123’e, uzatıldı.
‘Türkiye Yüzyılı’ adı verilen yeni vizyon ile, gelecek yıl 100. yıldönümü kutlanacak Cumhuriyet’in ikinci yüzyılı AK Parti için iktidar amacı halini almış oldu.
Düşünün, daha kaç kuşak AK Parti iktidarının gayesinde.
Hedefleri belirleyen ve her seferinde biraz daha ileriye taşıyanlar, bunu yaparken, iktidarlarının daha şimdiden 20 yıl sürmüş olmasına bakıp birinci koydukları amacın yerine geldiği garantisini taşıyor olmalılar.
Şunun şurasında 2023’e sadece iki ay kalmadı mı?
Gelecek yıl içerisinde yapılacak seçimden de iktidar olarak çıkınca 2123 erişilebilir bir amaç görünecektir.
Dışa da vuruyorlar ancak içten içe bu durumla daha güçlü biçimde övünüyor olmalılar.
Heveslerini kırmak istemem ancak övünmek yerine muhasebe yapsalar daha yerinde olacak.
Muhasebe değerli.
AK Parti genel lideri da olan Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın partisi ismine evvelki gün açıkladığı ‘vizyon belgesi’, destekçi kalemler tarafından, “AK Parti’nin fabrika ayarlarına dönüşü” olarak yorumlandı.
Bununla kast edilen ‘kuruluş günlerinin kıymetlerine dönmek’ olmalı.
Destekçi kalemlerin bile, AK Parti’yi fabrika ayarlarından uzaklaşmış, kuruluş günlerinin kıymetlerine yabancı hale gelmiş bir parti olarak gördükleri anlaşılıyor.
Öyledir de.
Kurucu takımlarının birkaç istisnayla neredeyse bütünü partinin dışına itilmiş durumda zati.
Sözcülerinin “Biz yaptık, biz ettik” diye övündükleri geçmişe ilişkin başarılı icraatların icracıları, son beş-altı yıl içerisinde, bir bir kenara itildiler.
2017 yılında yapılan anayasa referandumu ve bir yıl sonraki seçimle birlikte, AK Parti, ülkeyi, kurulduğu devirde hiç akla gelmemiş farklı bir kulvara oturttu.
Bunu sağlayabilmek için de, geçmişte yaptığı bütün doğrulara karşı çıkmış, yapılanları ‘ihanet’ olarak damgalamış iki partinin dayanağını alması gerekti.
O andan itibaren de, AK Parti, istese bile, fabrika ayarlarına dönemez hale geldi.
Bugün AK Parti sırf MHP’nin milletvekili takviyesine değil, Vatan Partisi’nin propaganda dayanağına de muhtaç durumda. Onlarsız iktidarda kalması pek kolay görünmüyor. Onlarla da yolu kısalabilir.
Zaten uzun erimli amaçlarının önündeki en değerli sorun da bu.
Kendi başına girdiği her seçimde seçmenlerin yarıya yakınının oyunu almış bir parti iken, MHP’nin Meclis varlığıyla iktidarını sürdürebiliyor AK Parti.
MHP ile birlikteliği ikisine de oy kaybettiriyor.
AK Parti’nin oyu %50 dolayındayken bugün %30’larda dolaşıyor; MHP’nin %10 barajını aşabilen oyu da, kendisi için indirilmiş %7 barajını aşmaya yaramayabilir.
Fabrika ayarlarına değilse bile, iktidara geldiği birinci seçimde aldığı oy oranına demir atmış görünüyor AK Parti.
MHP tıpkı seçimde -2002’de- %10 barajının altında kalmış ve Meclis’te temsil edilemez hale gelmişti.
Yapılacak birinci seçimde emsal bir senaryonun yaşanmayacağı ve üç partinin toplam oylarının iktidar olmaya yetmeyeceği ne malum?
Vizyon yenilenmesiyle 2123 üzere uzak bir tarih hedeflendiği halde, kolay erişilebilecekken zora düşürülmüş 2023 gayesinden de olabilir AK Parti.
Kafa karışıklığı da kelam konusu.
Cumhuriyet bayramının kutlandığı dün, kendisini oylarıyla daima iktidarda tutmuş geniş kitlelerin uygulanan ekonomik siyasetler yüzünden geçim kederine düştüğü bir periyotta, olsa olsa birkaç bin yeni zenginin almayı düşünebileceği elektrikli -pahalı- bir araç için tanıtma merasimi düzenlenmesi bir baş karışıklığı değilse nedir?
AK Parti’nin ‘iktidar’ diye bir sorunu var ve bu da onun iktidarını zorlamaya başladı.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır